Filmy taniec, kobieta protagonistka

Reżyser Yorgos Lanthimos i producentka Emma Stone przedstawiają niewiarygodną i fantastyczną ewolucję Belli Baxter, młodej kobiety przywróconej do życia przez wybitnego i niekonwencjonalnego naukowca, dr. Godwina Baxtera. Pod opieką Baxtera, Bella nieustannie chce się uczyć i pragnie poznawać świat, którego nie zna. Ucieka z Duncanem Wedderburnem, sprytnym i rozwiązłym prawnikiem, i wyrusza w szaloną podróż przez różne kontynenty. Wolna od uprzedzeń cechujących jej czasy, Bella zdecydowanie pragnie równości i wolności.

Rok 1967. Uczennica katolickiego liceum (Léonie Dahan-Lamort), ma koszmar, w którym widzi, jak płonie żywcem. Przekonana, że ​​została jej już tylko jedna noc do śmierci, wraz ze swoją przyjaciółką Delphine (Lilith Grasmug) udaje się na bal przebierańców, aby przeżyć tę noc tak, jakby miała być jej ostatnią...

Kiedy ścieżki Blanche (Virginie Efira) krzyżują się z Gregoire'em (Melvil Poupaud) myśli, że spotyka tego, którego szuka. Więzi, które ich łączą, szybko się splatają, a ich historia budowana jest na gniewie. Para się przeprowadza, Blanche oddala się od rodziny, siostry bliźniaczki, otwiera się na nowe życie. Ale wkrótce zostaje uwikłana w toksyczny związek z zaborczym i niebezpiecznym mężczyzną.

Nowa uczennica Cady Heron zostaje powitana na szczycie społecznego łańcucha pokarmowego przez elitarną grupę popularnych dziewcząt zwanych "The Plastics", rządzonych przez przebiegłą Reginę George i jej sługusy Gretchen i Karen. Jednak gdy Cady popełnia poważny błąd i zakochuje się w byłym chłopaku Reginy, Aaronie Samuelsie, staje się ofiarą na celowniku Reginy. Cady, z pomocą swoich wyrzutków, przyjaciół Janis i Damiana, postanawia pokonać największego drapieżnika grupy, musi nauczyć się, jak pozostać wierną sobie, przemierzając najbardziej zaciekłą dżunglę ze wszystkich: szkołę średnią.

Mirabel Madrigal jako jedyna z rodziny nie posiada magicznych zdolności. Kiedy magia otaczająca Encanto - miasteczko, w którym mieszka, dziewczynka odkrywa, że tylko ona może je uratować.

16-letnia Rosemay (Galatéa Bellugi) mieszka z rodziną zastępczą i przyjeżdża do swojej biologicznej rodziny tylko na święta. Pewnego dnia jej ojca nie ma, aby powitać go zgodnie z planem. Co więcej, nie pojawia się ponownie i wydaje się, że wyparował. Jej pytania spotykają się tylko z kłamstwami, Rosemay może ufać tylko swojej intuicji...

Opowieść o więzi między dwiema kobietami i odkupieniu za popełniony przed laty występek rozgrywa się w stosunkowo niedawnych, burzliwych czasach, kiedy mieszkańcy Sudanu Południowego walczyli o regionalną autonomię od rządzącej arabskiej Północy. Po tragicznej śmierci męża młoda Julia i jej synek Daniel lądują na ulicy, aż zostają przygarnięci przez Monę, dobrze sytuowaną byłą piosenkarkę. Służąca i półsierota zostają stopniowo zaakceptowani jako członkowie rodziny, a Mona i Julia stają się nierozłącznymi powiernicami. Nawet szokujące wydarzenie z odległej przeszłości, o którym wie tylko jedna z nich, wydaje się całkowicie zapomniane.

Młoda kobieta z szanowanej i bogatej rodziny została zamordowana. Jej ciało zostało znalezione na uboczu miasta, w pobliżu farmy Rose (Simone Signoret). Kobieta mieszka tam z dwójką dorosłych synów. Rose jest kobietą serdeczną, ale zarazem apodyktyczną, a gospodarstwo prowadzi w sposób dość władczy. Sprawę prowadzi inspektor Larcher (Alain Delon), i podejrzewa że któryś z mężczyzn jest w to zamieszany. Jednak obaj podczas zabójstwa byli poza domem. Między detektywem a matką chłopców, dochodzi do spięcia, jednak po czasie wzrasta wzajemny szacunek i zrozumienie. Czy jeden z synów kobiety po zwykły morderca?

Élise Gautier (Marion Barbeau) to utalentowana 26-letnia tancerka baletowa. Po poważnym upadku podczas pokazu dowiaduje się, że może już nigdy nie być w stanie ponownie praktykować swojej sztuki. Po strasznym szoku próbuje się odbudować. Dokonała kilku spotkań, między Paryżem a Bretanią, zwłaszcza z członkami trupy tańca współczesnego.

W czasie wojny w Kosowie mąż Fahrije, podobnie jak mężowie setek innych kobiet, zaginął. Nikt nie wie, co się z nim stało. Ci, którzy zostali, z niepokojem czekają na jakiekolwiek wieści o ojcach, mężach i synach. Rodzina Fahrije ledwo wiąże koniec z końcem. Kobieta rozpacz zamienia na działanie. Zdobywa prawo jazdy i wyrusza do miasta, aby sprzedawać domowej roboty ajvar. Ale nie myśli tylko o sobie. Mobilizuje inne kobiety i zakładają spółdzielnię rolniczą. Jednak w patriarchalnej wiosce, w której mieszka, jej ambicje i wysiłki nie są aprobowane. Fahrije walczy więc nie tylko o utrzymanie swojej rodziny, ale także przeciwko konserwatywnej społeczności, dla której samowystarczalna i niezależna kobieta jest nie do przyjęcia.