Filmy zło, sadyzm, krew

Remake filmu z 1978 roku, pisarka Jennifer Hills (Sarah Butler) przybywa do małego miasteczka, aby w spokoju zacząć pisać nową książkę. Jej obecność szybko przyciąga uwagę kilku wyzbytych jakiejkolwiek moralności mieszkańców, którzy postanawiają dać jej "lekcję". Pewnej nocy włamują się do jej domu, żeby ją nastraszyć, jednak ich wizyta zamienia się w niekontrolowany akt przemocy, noc pełną poniżania oraz tortur fizycznych jak i psychicznych. Jennifer jednak udaje się przeżyć, oprawcy przestali szukać jej ciała i próbują wrócić do codziennego życia. Ona jednak postanowiła się zemścić i urządza im piekło jakie oni urządzili jej, tylko dużo dużo gorsze...

Jeden z niewielu filmów, który zanim wszedł na ekrany kin już wzbudził ogromne emocje i kontrowersje. Protestowali m.in. Żydzi, którzy stwierdzili że obraz ten ukazuje ich jako oprawców Jezusa. Film opowiada ostatnie godziny życia Jezusa z Nazaretu, który dla jednych był Mesjaszem, dla innych heretykiem, i oszustem. Trzeba zaznaczyć iż film jest przeznaczony wyłacznie dla dorosłych (i to dla takich o mocnych nerwach). Film wręcz "ocieka" krwią - sceny zarówno biczowania, jak i samej śmierci Jezusa na krzyżu, są ukazane bardzo realistycznie. Gibson doskonale ukazał klimat tamtych czasów (m.in. dlatego iż postacie mówią językami biblijnymi), i to może przemawiać za tym filmem. Sama jednak przemoc wobec Chrystusa, i zachowanie Jego oprawców, sprawia że widz zamiast skupić sie na "doznaniach duchowych" (większość filmów poświęconych Mesjaszowi, właśnie ku temu skłania), myśli jedynie o tym jak jest możliwe by człowiek coś takiego (mowa o biczowaniu) przeżył. Obraz zamiast ukazać "cierpienie duchowe" Jezusa, ukazuje Go jako okropnie cierpiącego (fizycznie) człowieka - to właśnie zadecydowało o tym, iż film ma tak wielu przeciwników.

Katie (Jemma Dallender) próbuje podbić świat modelingu. Kiedy przyjmuje propozycję zrobienia nowych zdjęć do swojego portfolio, sesja szybko zamienia się w niewyobrażalny koszmar pełen cierpienia, tortur i gwałtu. Dziewczynie cudem udaje się uciec. Posiniaczona i pobita, tak fizycznie jak i psychicznie, odnajduje w sobie ciemną stronę ludzkiej psychiki, by dokonać brutalnej zemsty.

David (Dustin Hoffman) wraca w rodzinne strony wraz ze swoją żoną. Pewnego dnia na kobietę napada jeden z mieszkańców i ją gwałci. Czy skromny naukowiec poradzi sobie z tą sytuacją?

Oparta na autentycznej historii opowieść o brutalnych torturach, gwałcie i morderstwie Sylvii Likens popełnionym w stanie Indiana w 1958 roku. Film jest adaptacją powieści Jacka Ketchum'a o tym samym tytule.

Film powstał na podstawie powieści M. D. Sade "120 dni Sodomy". Jego akcja toczy się w czasie II Wojny Światowej we Włoszech. W republice Salo trwają poszukiwania młodych, atrakcyjnych ludzi, którzy zostaną wykorzystani do orgii kierowanej przez nazistów.

Emerytowany podoficer postanawia wyjaśnić okoliczności zaginięcia swego syna. Nie przypuszcza jak będzie to trudne i bolesne.

Czteroosobowa rodzina Jamesonów zostaje zmuszona przez okoliczności do przeprowadzki w odludną okolicę. Dom okazuje się zaskakująco przytulny i wszystko wskazuje na to, że niesprzyjający los wreszcie postanowił uśmiechnąć się do Jamesonów. Jednak pewnej nocy rozlega się pukanie do drzwi.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".

W Nowym Jorku dochodzi do serii makabrycznych zabójstw, których ofiarami padają homoseksualiści. Kapitan Edelson (Paul Sorvino), zdeterminowany chęcią rozwiązania zagadki, postanawia zastosować policyjną prowokację, by złapać zabójcę na gorącym uczynku - do nietypowego zadania wyznacza młodego oficera Steve'a Burnsa (Al Pacino), którego nowe wcielenie zmienia nie do poznania.